Het is zeldzaam dat een ontwikkelaar synoniem wordt met een enkel genre, maar Bethesda heeft zijn kenmerkende stijl zo opgesloten, het is een wonder dat we niet alleen het hele veld van first-person open-wereld westerse RPG's "Skyrimlikes" of "Oblivionvanias" noemen. In de drie decennia sinds The Elder Scrolls: Arena debuteerde Bethesda Game Studios als een juggernaut in de Triple-A-ruimte, het verdienen van een hondsdolle fanbase, massale verkoop en een acquisitie van $ 7,5 miljard van Microsoft, alleen op basis van de kracht van de beproefde ontwerpprincipes.
Bethesda is verantwoordelijk geweest voor enkele grote hits en zelfs grotere missers door de jaren heen. De recente release van de Elder Scrolls: Oblivion Remaster heeft ons allemaal onze langkruiste rijen heroverwegen, wat aanleiding geeft tot een frisse blik op het rangschikken van de output van de studio. Met de Elder Scrolls VI nog steeds een verre logo aan de horizon, blijft deze lijst al geruime tijd relevant.
Voordat we erin duiken, is het belangrijk op te merken dat we ons strikt concentreren op Bethesda's handelsmerk RPG's. Dit sluit de Mid-Tier Elder Scrolls-spin-offs zoals Battlespire en Redguard uit, evenals mobiele games zoals de Elder Scrolls Blades en Fallout Shelter, hoewel de Dark Humor en Vault Boy-stijl van deze laatste zeker vertederend zijn.
Deze lijst is gewijd aan de zware slagmensen, de uitgestrekte prestige -zandbakken die een "Bethesda -spel" definiëren, beginnend met ...
9: Elder Scrolls: Arena
De eerste inzending in de franchise is niet als laatste omdat het een slechte game is, maar omdat het een pioniersinspanning was. In 1994 stond Bethesda bekend om sport- en Terminator -games, en Arena was een gewaagd vertrek. Oorspronkelijk omvatte het spel middeleeuwse Gladiator -gevechten en sidequests, maar evolueerde om spelers in staat te stellen steden te verkennen, met NPC's in contact te komen en uitdagende kerkers aan te pakken.
Arena is een lovenswaardige first-person RPG van zijn tijd, die doet denken aan Ultima Underworld en Might and Magic. Het beschikt over geheimzinnige systemen, gerandomiseerde buit, meanderende zijquests en onhandige beweging. Het gevecht, gebaseerd op statistieken en dobbelstenen, kan frustrerend zijn en Bethesda leiden om wijselijk uit het gladiatorthema te draaien. Ondanks de oorsprong van de titel, vormde het succes van Arena het toneel voor de toekomstige triomfen van Bethesda.
8: Starfield
Met elke nieuwe Bethesda Game Studios (BGS) release is er speculatie over de vraag of deze eindelijk verder gaat dan de verouderende "GameBryo" -motor. Starfield blijft echter de "Creation Engine 2.0" gebruiken, die, ondanks zijn nieuwe naam en bijgewerkte animaties, nog steeds frequente laadschermen omvat.
De Nasapunk -setting van Starfield biedt een verfrissende afwijking van de traditionele locaties van Tamriel en de woestenij. Het past echter niet goed bij de sterke punten van Bethesda in het maken van onderling verbonden werelden vol ontdekkingen en unieke details. In plaats daarvan beschikt Starfield over 1.000 procedureel gegenereerde planeten met repetitieve aandachtspunten.
Hoewel het misschien hard lijkt om Starfield in de buurt van Arena te rangschikken, zijn de tekortkomingen van een Triple-A-game van $ 200 miljoen minder vergeven dan die van een baanbrekende eerste inspanning.
7: Elder Scrolls: Daggerfall
De ervaring van Bethesda met procedurele generatie is duidelijk in Starfield, maar het was dolkfall die deze techniek indrukwekkend in 1997 toonde. Met een kaartgrootte van 80.000 vierkante mijl, is Daggerfall een enorme wereld vol met negen klimaten, 44 politieke regio's en 15.000 punten van interesse.
Ondanks de grootte van de wereld, kan de beweging vervelend zijn en het gevecht slechts licht verbeterd van Arena. Daggerfall introduceerde echter het handelsmerkgebaseerde progressiesysteem van de serie. De bovengrondse ervaring van de game biedt meeslepende activiteiten zoals het kopen van eigendommen, deelnemen aan gilden en het uitvoeren van criminele activiteiten met gevolgen, waardoor het een baanbrekende titel is in open-wereld exploratie.
6: Fallout 76
De opname van Fallout 76 op deze lijst kan sommige verbazen, gezien de eerste lancering als een multiplayer plunder-shooter zonder de traditionele fall-out verhalende diepte. De vroege kwesties werden verergerd door een onrustige ontwikkelingscyclus, wat resulteerde in een spel dat aanvankelijk fans teleurde.
De update van de Wastelanders -update introduceerde echter stemmen NPC's, waardoor de ervaring aanzienlijk wordt verbeterd. Ondanks verbeteringen blijft Fallout 76 lager op de lijst vanwege de Superior Elder Scrolls Online, die is ontwikkeld door Zenimax Online Studios. Fallout 76's verschuiving naar live-service trends brachten hun bezorgdheid uit over Bethesda's afhandeling van de Fallout-franchise.
5: Fallout 4
Met 25 miljoen verkochte exemplaren is Fallout 4 het meest commercieel succesvolle spel in de serie. Het introduceerde gestroomlijnde gameplay en verbeteringen van kwaliteit van leven, hoewel het enige diepte en complexiteit opofferde. De game blinkt uit in beweging en schieten, waarbij het Commonwealth een rijke omgeving biedt om te verkennen.
Het systeem voor het opbouwen van afwikkeling is een opmerkelijke toevoeging, hoewel het plezier ervan varieert. Uitbreidingen zoals Far Harbor heroveren het klassieke fall -out gevoel, en personages als Nick Valentine vallen op. Het verhaallijn- en dialoogsysteem, met zijn beperkte opties, wordt echter bekritiseerd voor het vereenvoudigen van de RPG -ervaring.
4: Fallout 3
Toen Bethesda in 2004 de Fallout -franchise verwierf, werden fans verdeeld. Fallout 3 begint sterk met een boeiende openingsreeks en introduceert het VATS -systeem, een briljante aanpassing van de gevechtsmechanica van het origineel. De hoofdstad van de hoofdletter is gevuld met iconische bezienswaardigheden, hoewel repetitieve ontmoetingen en een polariserend einde afbreuk doen aan de ervaring.
De game combineert de milieuverhalen van Bethesda met Fallout's anarchistische RPG -smaak, wat resulteert in een gemengde ervaring. Mods als "Tale of Two Wastelands" en de verwachte remake bieden alternatieven voor spelers die op zoek zijn naar een meer samenhangende ervaring.
3: The Elder Scrolls IV: Oblivion
Oblivion is de basis van moderne Bethesda -games, met veel elementen die nietjes zouden worden in volgende titels. De hoofdplot omvat een Daedric -invasie, maar het zijn de sidequests en gildemissies die echt schitteren en unieke en boeiende uitdagingen bieden.
De Oblivion Remaster moderniseert de game met verbeterde afbeeldingen en gameplay, hoewel het enkele van de eigenaardigheden van het origineel behoudt. Ondanks zijn gebreken blijft Oblivion een cruciale titel in de catalogus van Bethesda, waardoor het toneel is voor de evolutie van de Elder Scrolls -serie.
2: The Elder Scrolls V: Skyrim
Skyrim vereenvoudigt enkele elementen van de Elder Scrolls-serie, maar verbetert de gameplay van moment tot moment aanzienlijk. Functies zoals dubbele hanteren, wapenschoppen en geschreeuw verbeteren de gevechtservaring, waardoor het aantrekkelijker en tactieler wordt.
De setting van de game in de bevroren toendra van Skyrim is meer impactvol dan de Cyrodiil van Oblivion en biedt een samenhangende en meeslepende wereld. Het succes van Skyrim transformeerde de Elder Scrolls van een niche RPG -franchise in een blockbuster, waardoor een evenwicht werd getroffen tussen toegankelijkheid en diepte die een breed publiek aansprak.
Eervolle vermelding: Fallout: New Vegas
Hoewel ontwikkeld door Obsidian, verdient Fallout: New Vegas het vermelden vanwege zijn uitzonderlijke kwaliteit en zijn afhankelijkheid van de motor van Bethesda. Het is een bijna perfecte mix van old-school fallout en de open-wereld stijl van Bethesda, sterk aanbevolen, vooral in afwachting van het tweede seizoen van de show.
1: The Elder Scrolls III: Morrowind
Morrowind is verre van het meest gepolijste of toegankelijke spel, maar het biedt een ongeëvenaarde vrijheid. Zonder questmarkeringen en een complexe gebruikersinterface daagt het spel spelers uit om op een diep meeslepende manier zijn wereld te verkennen en te communiceren.
Het spellingsysteem en de mogelijkheid om elke NPC te doden, inclusief essentiële, dragen bij aan de unieke aantrekkingskracht van de game. Het Ashen -landschap van Vvardenfell, geïnspireerd door The Dark Crystal en Dune, biedt een onderscheidende setting die latere games hebben moeite om te repliceren.
Terwijl Bethesda naar meer toegankelijke titels als Oblivion ging, blijft Morrowind's erfenis als de grootste Elder Scrolls -game bestaan, waardoor reflectie wordt aangedrongen op hoe een modern vervolg eruit zou kunnen zien.
