Trwałe dziedzictwo Dooma jest nierozerwalnie związane z metalową ścieżką dźwiękową. Ikoniczne obrazy z serii o ogniu, czaszkach i demonicznych bytach odzwierciedla estetykę zespołów takich jak Iron Maiden. Ta symbiotyczna relacja między rozgrywką Dooma a jej muzycznym wynikiem ewoluowała w ciągu trzech dekad, obejmując różne podgatunki metalowe.
Oryginalny zagłada z 1993 roku, pod silnym wpływem Pantera i Alice in Chains, zawierała metalową ścieżkę dźwiękową przypominającą Metallikę i wąglika. Wynik Bobby'ego Prince'a doskonale uzupełnił szybką, trzewną akcję gry.
IMGP%
Doom 3 (2004), odejście do horroru przetrwania, przyjął bardziej atmosferyczny, inspirowany narzędziami pejzaż dźwiękowy, złożony przez Chrisa Vrenny i Clinta Walsha. To wolniejsze tempo odzwierciedlało zmianę gry w tonie.
Ponowne uruchomienie Doom 2016 ożywił franczyzę, powracając do szalonej energii oryginału z wynikiem Micka Gordona. Ta ścieżka dźwiękowa, obchodzona z innowacyjnego wykorzystania pod-basu i białego szumu, jest przez wielu uważanych za oryginał.
Doom Eternal (2020), jednocześnie z pracą Gordona, włączył bardziej metalcore dźwięk, odzwierciedlając trendy pod koniec 2010 roku. Jego lżejszy charakter, w porównaniu do jego poprzednika, odzwierciedla włączenie platformy i elementów zagadkowych.
Doom: The Dark Eges stanowi wyjątkowe wyzwanie. Jego wolniej, bardziej metodyczna walka, zawierająca tarczę i spotkania na dużą skalę, wymaga ścieżki dźwiękowej, która równoważy ciężkość z zwinnością. Wykończenie wyniku Move przyciąga inspirację zarówno z klasycznego, jak i nowoczesnego metalu, obejmując elementy przypominające intensywne załamania Knovered Loose i energię thrash oryginalnej zagłady.
Włączenie mechów i mitologicznych stworzeń w Dark Eges odzwierciedla szerszy trend zarówno w Doom, jak i Modern Metal: chęć eksperymentowania i przekraczania granic. Ta ewolucja odzwierciedla badanie gatunku elektronicznego, hip-hopu i innych wpływów. The Dark Ages obiecuje ekscytującą mieszankę klasycznej akcji zagłady i innowacyjnej rozgrywki, w towarzystwie ścieżki dźwiękowej, która obiecuje być tak samo wpływowa jak sama gra.
