Civ 7 Definieert wat het betekent om een ​​leider te zijn

De leiders van de beschaving zijn zo iconisch als de beschavingen zelf. De benadering van Firaxis om de leider van elke natie te selecteren is in de loop der jaren aanzienlijk geëvolueerd. Laten we de evolutie van het rooster van de beschaving VII en hoe het leiderschap opnieuw definiëren.

← Keer terug naar Sid Meier's Civilization VII Hoofdartikel

Civ VII definieert opnieuw wat het betekent om een ​​leider te zijn

Vanaf de allereerste game zijn CIV -leiders een integraal onderdeel van de identiteit van de serie, die zijn kerngameplay vormgeven. Elke leider belichaamt de identiteit van hun beschaving, waardoor ze net zo cruciaal zijn als de beschaving zelf. Hoewel hun rol constant blijft, zijn de soorten leiders gediversifieerd met elke aflevering, wat een weerspiegeling is van evoluerende perspectieven op leiderschap en de impact ervan op de gameplay. Deze reis door de geschiedenis van de beschaving onthult hoe het leiderrooster is geëvolueerd, de veranderingen in elke iteratie en hoe beschaving VII het leiderschap op unieke wijze herdefinieert.

De vroege dagen: een club van superkrachten

De originele beschaving bevatte een relatief eenvoudig rooster in vergelijking met latere games. De focus lag in de eerste plaats op grote wereldwijde bevoegdheden uit geschiedenis en oudheid, waarbij hun leiders voorspelbaar prominente figuren waren.

Beperkt door de reikwijdte en technologie van die tijd, omvatte het spel slechts 15 beschavingen, met landen zoals Amerika, Rome, Griekenland, Japan, China, Frankrijk, Egypte en Rusland. Leiderschap was eenvoudig - leiders waren bijna uitsluitend historische staatshoofden. De selectie gaf prioriteit aan algemeen herkende cijfers.

Dit leidde ertoe dat leiders zoals Abraham Lincoln, Tokugawa Ieyasu, Mahatma Gandhi en Julius Caesar, naast meer controversiële keuzes zoals Mao Zedong en Joseph Stalin. Elizabeth I stond alleen als de enige vrouwelijke leider. Deze aanpak was, hoewel eenvoudig, een product van zijn tijd. Sindsdien is de serie echter voortdurend geëvolueerd.

Civ II via V: incrementele groei in diversiteit en creativiteit

Civilization II breidde zowel het leiderrooster als het bereik van beschavingen uit. Minder bekende machten zoals de Sioux debuteerden naast meer gevestigde historische krachten zoals Spanje. Aanzienlijk introduceerde Civ II een afzonderlijk rooster van vrouwelijke leiders, die zowel mannelijke als vrouwelijke opties voor elke beschaving bieden.

De definitie van "leider" werd ook verbreed. Figuren die niet noodzakelijkerwijs staatshoofden waren, maar cruciaal waren voor de identiteit van hun beschaving begonnen te verschijnen. Sacagawea voor de Sioux en Amaterasu voor Japan zijn uitstekende voorbeelden.

Civ III, terwijl hij het afzonderlijke vrouwelijke selectie verwijderde, integreerde meer vrouwelijke leiders in het hoofdrooster, met zes in totaal. Sommigen vervingen historisch dominante mannelijke tegenhangers, zoals Joan of Arc die Napoleon vervangt voor Frankrijk.

Civ IV en Civ V hebben het rooster en de definitie van leiderschap verder uitgebreid. Leiders waren niet langer beperkt tot staatshoofden; Revolutionairen, generaals, hervormers en zelfs consorts werden gebruikelijk. Traditionele leiders werden vervangen of vergezeld door anderen, zoals Wu Zetian die Mao Zedong vervangen voor China, en zowel Victoria I als Elizabeth I die Engeland vertegenwoordigen. De focus verschoof uit uitsluitend de krachtige en beroemde naar een bredere weergave van de mensheid.

Civ VI: een bloei van karakter en creativiteit

Civilization VI zag een belangrijke sprong in karakterisering, diversiteit en creativiteit. Leiders werden gestileerde geanimeerde karikaturen en brachten ze tot leven. Leider persona's - alternatieve versies van dezelfde leider die verschillende aspecten benadrukten - werden geïntroduceerd en boden diverse speelstijlen aan. De uitbreiding van het rooster omvatte minder bekende cijfers van minder prominente beschavingen.

Lautaro van de Mapuche, Bà Triệu van Vietnam, en koningin Gorgo van Sparta zijn opmerkelijke voorbeelden, die weerstand, kracht en contrasterende leiderschapsstijlen vertegenwoordigen. De game introduceerde ook beschavingen met meerdere leideropties, zoals Amerika (Lincoln of Roosevelt) en China (Qin Shi Huang, Wu Zetian of Yongle).

Leider persona's verbeterden de diversiteit verder. Catherine de Medici, Theodore Roosevelt, Harald Hardrada, Suleiman en Victoria ontvingen allemaal alternatieve persona's met verschillende speelstijlen. De focus verschoof naar specifieke hoofdstukken van het leven van een leider, waardoor de weg werd vrijgemaakt voor de aanpak van Civ VII.

Civ VII: een gewaagde nieuwe richting

Civilization VII vertegenwoordigt het toppunt van de evoluerende leider -selectiefilosofie van Firaxis. Voortbouwend op innovaties uit het verleden, bevat het het meest diverse en creatieve rooster tot nu toe, met onconventionele leiders, meerdere persona's en zorgvuldig samengestelde keuzes afgestemd op verschillende speelstijlen.

De mix-and-match benadering van beschavingen en leiders zorgt ervoor dat nog minder bekende cijfers centraal staan. Harriet Tubman, de Amerikaanse abolitionist, is een goed voorbeeld en vult de Spymaster -rol. Niccolò Machiavelli belichaamt, ondanks dat hij geen staatshoofd is, zijn diplomatieke geschriften. José Rizal van de Filippijnen sluit zich ook aan, gericht op diplomatie en verhalende gebeurtenissen.

Meer dan bijna 30 jaar is de beschaving getransformeerd van een spel over superkrachten naar een diverse en fantasierijke verzameling invloedrijke figuren, die het verhaal van de mensheid vertelt. De definitie van leiderschap is geëvolueerd, maar de betekenis ervan blijft constant.

← Keer terug naar Sid Meier's Civilization VII Hoofdartikel

Sid Meier's beschaving vii soortgelijke spellen